การใส่ความหลากหลายทางชีวภาพในมุมมองที่กว้างขึ้น

สำหรับพืชไร่ทางการเกษตร มีการศึกษาหลายครั้งเกี่ยวกับความหลากหลายทางพันธุกรรมของพันธุ์ รวมถึงการวิเคราะห์อภิมานจากข้อมูลจากเอกสารเผยแพร่ 44 ฉบับ ( van de Wouw et al, 2010 ) โดยกล่าวถึงแนวโน้มความหลากหลายในพันธุ์พืชที่เผยแพร่ในทุ่งที่แตกต่างกัน 8 ชนิด พืชผลในวันที่20ศตวรรษ. การศึกษาครอบคลุมความหลากหลายในหลายประเทศทั่วโลก ไม่เพียงแต่ในยุโรปและ

อเมริกาเหนือเท่านั้นข้าวสาลีเป็นพืช

ที่มีการนำเสนอมากที่สุด โดยมี 26 จาก 44 เอกสาร สำหรับข้าวสาลี ความหลากหลายต่ำที่สุดเกิดขึ้นในช่วงปี 1960 จนถึง 1980 การลดลงนี้อยู่ที่ 6% เมื่อเทียบกับช่วงครึ่งแรกของศตวรรษและมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตาม การฟื้นตัวของความหลากหลายเกิดขึ้นในช่วงปี 1990 สำหรับพืชหลักอื่นๆ อีก 7 ชนิด (ข้าวบาร์เลย์ ข้าวโพด ข้าวโอ๊ต ปอ ถั่วเหลือง ถั่วลันเตา ข้าว) ความหลากหลายยังลดลงในช่วงทศวรรษ 

1960 แต่การฟื้นตัวเร็วกว่าข้าวสาลี 

เห็นได้ชัดว่าแนวโน้มที่อธิบายไว้สำหรับมะเขือเทศใน Schouten et al กระดาษก็เหมือนกับพืชอื่นๆ อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงของความหลากหลายทางพันธุกรรมนั้นเด่นชัดและชัดเจนกว่ามากสำหรับมะเขือเทศ โดยไม่ได้แสดงว่าเพิ่มขึ้นเพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์ดังนั้นจึงอาจสรุปได้ว่าไม่สนับสนุนความกังวลเกี่ยวกับการลดความหลากหลายระหว่างพันธุ์เนื่องจากการปรับปรุงพันธุ์พืชสมัยใหม่ ในทางตรงกันข้าม 

มีการสังเกตความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก 

ทั้งในระดับจีโนไทป์และฟีโนไทป์ อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้ขจัดความกังวลที่ว่าความหลากหลายของพืชผลและความหลากหลายทางสถาปัตยกรรมจะลดลง แม้ว่าทั้งสองอย่างจะด้วยเหตุผลของตัวเองก็ตาม ในความหลากหลายของพืชผลเนื่องจากเศรษฐศาสตร์ของการทำฟาร์มเป็นภาระหนักแก่เกษตรกรในการปลูกพืชเหล่านั้นซึ่งจะทำให้พวกเขาสามารถหาเลี้ยงชีพได้ในขณะที่ความหลากหลายทางสถาปัตยกรรม

ยังคงดำรงอยู่กับปรากฏการณ์เหล่านั้น 

(ความตรง ขนาดและชนิดของผลไม้ ขนาดของพืช ฯลฯ) ซึ่ง เหมาะสมกับระบบการปลูกและการเก็บเกี่ยวไวรัสจากพืชสามารถทำลายล้างพืชผลทางการเกษตรและความมั่นคงของแหล่งอาหารได้พอๆ กับไวรัสที่โด่งดังที่สุดในโลกอย่าง SARS-CoV-2 ซึ่งรวมถึงประชากรมนุษย์ด้วย อย่างไรก็ตาม ไวรัสจากพืชสามารถเป็นประโยชน์และเป็นอันตรายได้ และงานวิจัยด้านเทคโนโลยีชีวภาพใหม่ที่สถาบัน James Hutton Institute กำลังชี้ให้เห็นถึงวิธีควบคุมไวรัสจากพืชเพื่อผลิตวัคซีน ในที่สุด เทคโนโลยีนี้สามารถ

ปรับปรุงกำลังการผลิตวัคซีนของสหราชอาณาจักรได้

นักวิทยาศาสตร์ที่สถาบันกำลังพิจารณาว่าไวรัสจากพืชสามารถนำมาใช้ในการพัฒนาวัคซีนและการวินิจฉัยโรคได้อย่างไร เป็นเวลาหลายปีที่นักวิจัยของฮัตตันได้ตรวจสอบและพัฒนาต้นยาสูบเป็น ‘โรงงาน’ เพื่อประสบความสำเร็จในการสังเคราะห์ผลิตภัณฑ์โปรตีนที่แตกต่างกันมากมาย ซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ในชุดตรวจวินิจฉัยและเป็นส่วนประกอบของวัคซีน เช่นเดียวกับการสร้างโครงสร้างเพื่อผลิตวัสดุชีวภาพใหม่

ตัวอย่างเช่น วัคซีนตัวเลือกและส่วนประกอบ

ในการวินิจฉัยโรคไวรัสโรคเลือดออกในกระต่าย ไวรัส papilloma ในวัว และโรคไรขี้เรื้อนในแกะ ได้ถูกผลิตขึ้นโดยใช้ระบบดังกล่าว นอกจากวัคซีนและการตรวจวินิจฉัยแล้ว โรงงานต่างๆ ยังใช้ประโยชน์ในการสังเคราะห์โปรตีนชนิดต่างๆ ซึ่งสามารถต้านแบคทีเรีย เสริมแร่ธาตุในกระดูก ยึดเกาะโลหะ และมีคุณสมบัติในการเร่งปฏิกิริยา ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการผลิตวัสดุใหม่ได้

Credit : สล็อต / ยูฟ่าสล็อต